-
Cieszkowska Maria, aranżacja ogrodu
W 2 poł. w. XIX zaprojektowała aranżację ogrodu w Wieniawce.
-
Cini Giovanni (zm. 1565) architekt i rzeźbiarz
Nosił tytuł muratora i lapicydy JKMci. Do Polski przybył w 1519 z Sieny. Autor sklepień w katedrze wileńskiej (1545).
-
Citrow N., architekt
W r. 1932 wykonał projekt budowy nowej, pięciokopułowej cerkwi w Lubieniu (niezrealizowany).
-
Ciunkiewicz Marcin, architekt
W l. 1819-1928 według jego projektu wzniesiono kościół parafialny w Porozowie.
-
Columbani Jan, architekt
Architekt Teresy z Michałowskich Tomaszowej Zamoyskiej. W 1748 projektował pałac w Klemensowie. Ok. 1750 sporządził projekt budowy nowego gmachu klasztoru Bernardynów w Lublinie. W latach 1741-1747 wspólnie z Andrzejem Bemem wzniósł kościół pw. św. Jana Nepomucena w Zwierzyńcu. Prowadził w połowie XVIII w. przebudowę pałacu w Zamościu. W 1761 projektował nagrobek Stanisława Potockiego w kościele Bernardynów w Zbarażu. Być może wzniósł kościół Reformatów w Krzemieńcu z fundacji Stanisława Potockiego (1746)
-
Conti Henryk (Enrico), malarz
Malarz z Florencji. W latach siedemdziesiątych w. XIX ozdobił plafon w centralnym salonie pałacu w Raju k. Brzeżan. Po r. 1876 wykonał malowidła na ściany prezbiterium i nawy oraz na sklepieniach kościoła zamkowego w Brzeżanach.
-
Corazzi Antonio (1792-1877), architekt
Architekt wykształcony we Florencji. W 1818 przybył do Warszawy i objął stanowisko budowniczego okręgu szkolnego warszawskiego. Przebudował pałac Rastawieckich w Dołhobyczowie (1837), zaprojektował pałac w Horodyszczu (1818-1828). Byc może wg jego projektu wzniesiono pałac Andrzeja Serwińskiego w Cieleśnicy (ok. 1832-1835).
-
Cormaroni, malarz
W l. 1815-1817 dekorował freskami wnętrza pałacu w Beresteczku.
-
Coudray, Pierre (1713-1770), rzeźbiarz
Francuski rzeźbiarz działający na dworze Wettynów w Dreźnie i w Warszawie, działający także na zlecanie magnaterii polskiej. W r. 1763 wykonał wg modelu z warsztatu Johanna Chrisostoma Redlera pomnik Stefana Czarnieckiego ustawiony na rynku w Tykocinie.
-
Coulombo de, kamieniarz
Francuski kamieniarz czynny od ok. 1889 przy wznoszeni parku w Landwarowie (twórca kaskad, grot, skalniaków, schodków), pod kierownictwem architekta Eduarda André.
-
Coustou, budowniczy
Około 1761 budowniczy królewski (Architecte inspecleur des batiments du Roy). Projektował pałac Czackich w Boremlu. Wykonał projekt pałacyku w Jordanowicach. Pracował dla marszałkowej Izabelli Lubomirskiej w Łańcucie.
-
Cruss von Maximilian, inżynier
Inżynier cyrkularny. W r. 1785 sporządził projekt przebudowy kościoła i klasztoru Dominikanów w Rohatynie [10:314, 317]. Autor sygnowanego projektu typowego kościoła dla 1500 osób, wykorzystanego przy budowie kościołów w Czemielowie Mazowieckim i Nastasowie.
-
Csesznák Aleksander, architekt
Architekt z Trembowli. W latach 1927-1928 prowadził odbudowę zamku w Budzanowie. Nadzorował budowę kościoła parafialnego w Trembowli, wzniesionego w latach 1924-1928. W latach 1926-1929 kierował pracami remontowymi w kościele w Janowie Trembowelskim. W r. 1927 przeprowadził lustrację stanu kościoła i klasztoru Karmelitów w Trembowli. W r. 1928 wykonał projekty odbudowy zakładu SS.Miłosierdzia w Załoźcach po zniszczeniach I wojny światowej.
-
Cybulski Grzegorz, kamieniarz, budowniczy
Czynny przy budowie kościoła w Orchówku koło Włodawy (1770-1789).
-
Cybulski Julian (1859-1924), architekt
Architekt lwowski. Współautor pałacu Potockich we Lwowie. W latach 1883-1884 wykonał, razem z Ludwikiem Ramułtem, projekt kościoła w Milczycach, zaakceptowany w styczniu r. 1884 i zrealizowany w latach 1886-1887 (konsekracja 1888.
-
Cynk Florian (18138-1912), malarz
Autor obrazu "Matka Boska Królowa Korony Polskiej" w ołtarzu głównym kościoła parafialnego w Stryju (1888). Jego obraz (lub obrazy) znajdowały się w kościele w Schodnicy.
-
Czachórski Stanisław (1853-1904), architekt
(1853-1904) architekt, brat słynnego malarza akademickiego Władysława Czachórskiego. Ok. 1900 zaprojektował pałac Wydżgów Skierbieszowie, również ok r. 1900 wg jego projektu przebudowano dwór Czachórskich w Moroczynie, a po r. 1900 przebudowano dwór Chrzanowskich w Teptiukach.
-
Czachórski Władysław (1850-1911), malarz
W latach 1866-1867 studiował w Klasie Rysunkowej w Warszawie oraz w Akademii w Dreźnie. Naukę kontynuował w latach 1869-1873 w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Hermanna Anschütza, Alexandra von Wagnera i Karla Theodora von Piloty. W r. 1879 zamieszkał w Monachium, gdzie wykładał w tamtejszej Akademii. We dworze w Grabowczyku miał pracownię malarską.
-
Czacka Beata z Potockich (1760-1824), malarka
herbu Pilawa (Złota) (ur. 1760, zm. 25.08.1824 w Sielcu) – córka Ignacego Potockiego i Urszuli Dzieduszyckiej h. Sas, malarka. Zaprojektowała pałac dla siebie i małżonka Michała Czackiego w Sielcu, być może według jej planów przebudowano Pałac Czackich w Serebryńcu, namalowała obrazy Trójcy Świętej i św. Józefa do kościoła parafialnego pw. Trójcy Świętej w Sielcu.
-
Czagin Nikołaj Michajłowicz (1824-1909), architekt
Rosyjski architekt, autor szeregu projektów prawosławnych cerkwi, przede wszystkim w zachodnich guberniach Imperium Rosyjskiego. W l. 1864-2868 przebudował na sobór prawosławny św. Mikołaja kościół jezuitów pw. św. Kazimierza w Wilnie, w r. 1869 przebudował na cerkiew prawosławną cerkiew bazylianów pw. Św. Trójcy w Wilnie, przebudował na prawosławne seminarium klasztor bazylianów przy cerkwi pw. Św. Trójcy w Wilnie, w r. 1872 zaprojektował neogotycką dzwonnicę obok kościoła Bernardynów pw. śś. Franciszka i Bernarda w Wilnie, w l. 1896-1898 gruntownie przebudował kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (tzw. farę Witoldową) w Grodnie. Ponadto wg jego projektów zostały przebudowane także sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Wilnie, cerkiew Piatnicka w Wilnie, cerkiew św. Mikołaja w Wilnie, cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Sewastopolu, cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego w Foros, sobór Świętych Symeona i Anny w Jełgawie, cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Krynkach. Zaprojektował kaplicę św. Aleksandra Newskiego w Wilnie, kaplicę św. Jerzego w Wilnie, cerkiew św. Katarzyny w Wilnie, cerkiew Świętych Piotra i Pawła w Szawlach, dzwonnicę kościoła św. Anny w Wilnie, zaprojektował dekorację wnętrza soboru św. Włodzimierza w Chersonezie Taurydzkim .
-
Czajkowicz L. architekt gubernialny
Być może wykonał wspólnie z W. Sroką projekt kościoła w Międzyrzeczu, wzniesiony w l. 197-1912.
-
Czapliński Julian, malarz
Malarz z Wołkowyska. W r. 1932 wykonał polichromię wnętrza kościoła parafialnego w Międzyrzeczu.
-
Czarnecki Bazyli, budowniczy
Budowniczy z Kut Starych. W latach 1928-1934 wzniósł drewniany kościół w Rybnie wg projektu typowego Tadeusza Obmińskiego z r. 1903.
-
Czarnowski Jan, malarz
Malarz z Tykocina. W l. 1835-1839 wykonał polichromię wnętrza kościoła filialnego w Ciborach Kołaczkach.
-
Czechowicz Szymon (1689-1775), malarz
Autor obrazu w ołtarzu św. Józefa z Leoniki w kaplicy Sw. Feliksa w kościele Kapucynów (później Franciszkanów) we Lwowie, poświęconej w r. 1738. W latach 1762-1765 namalował obrazy do 7 ołtarzy do kościoła Kapucynów w Olesku. Zapewne w r. 1747 namalował obraz Św. Katarzyna de Ricci w kościele Dominikanów w Podkamieniu. Do kościoła w Podhorcach namalował obraz Św. Rodzina i portret hetmana Wacława Rzewuskiego. Przypisuje się mu autorstwo obrazów w ołtarzach św. Franciszka i św. Józefa w kościele Bernardynów we Lwowie. Według starszej literatury obrazy jego autorstwa przed r. 1916 znajdowały się w kościele w Bołszowcach.
-
Czeczott-Danilewicz Witold (1895-1943), architekt
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1929). Wykonał projekt kościoła garnizonowego w Równem, zbudowanego w l. 1931-1938.
-
Czerkiewski Wincenty, budowniczy
Wykonał projekt kaplicy w Stecowej (parafia Śniatyn), wzniesionej w r. 1928.
-
Czerwiński Eugeniusz (1887-1930), architekt
Prawdopodobnie zaprojektował kościół w Koniuszkach Siemianowskich, zbudowany w latach 1925-1927 (zniszczony w r. 1951). W r. 1927 wykonał projekt kościoła w Łanowicach, którego nie zrealizowano. Należał do przemyskiej Spółki Artystów Dekoratorów, która w r. 1927 przystąpiła do malowania wnętrza kościoła w Strzałkowicach.
-
Czeszek Sebastian (notowany od r. 1573, zm. 1612?), rzeźbiarz
Autor nagrobka Katarzyny Ramułtowej (1572) w kościele parafialnym w Drohobyczu. Mieczysław Gębarowicz (bez bliższego uzasadnienia) przypisał mu autorstwo epitafium Szolc-Wolfowiczów, wykonanego pod koniec w. XVI i umieszczonego na środkowej ścianie zamknięcia prezbiterium katedry łacińskiej we Lwowie. Być może był autorem wykonanej ok. r. 1610 płaskorzeźby Chrystus ze św.Tomaszem Apostołem (fragment ołtarza fundacji bpa Tomasza Pirawskiego) z katedry, Wołodymyr Lubczenko przypisał mu autorstwo figury Św. Pawła w ołtarzu w kaplicy Kampianów przy katedrze.
-
Czuprykowski, budowniczy
W l. 1910-1914 zbudował według projektu architekta Wiesława Kononowicza kościół parafialny w Dołhobyczowie.
-
Czynnienko Mikołaj, malarz
W l. 1901-07 wykonał polichromię wnętrza kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (tzw. fary Witoldowej) w Grodnie.
-
Czyżyk, murarz
Mistrz murarski z Turki. W latach 1934-1935 gruntownie odnowił kaplicę publiczną w Wołczem.
-
Dąbrowski Bonawentura (1807-1862), malarz
Malarz warszawski. Syn malarza Antoniego Samuela i Katarzyny Scheynat. W r. 1826 rozpoczął studia malarskie na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego u Antoniego Blanka i Antoniego Stanisława Brodowskiego. Po 1840 założył prywatną szkołę malarstwa. W 2 poł. w. XIX. wykonał polichromię cerkwi prawosławnej pw. Św. Jana Teologa w Chełmie.
-
Dąbrowski Jacek, architekt
Przypisuje mu się przebudowę dawnego klasztoru dominikanów w Hrubieszowie na Szkołę (1928).
-
Dąbrowski Józef, budowniczy
Murarz z Dereczyna. W l. 1935-1937 brał udział w budowie kościoła filialnego pw. Św. Józefa Oblubieńca Rudzie Jaworskiej.
-
Dąbrowski Sebastian SP (zm. 1816), architekt
Od ok. r. 1800 wznosił kościół pijarów w Lidzie.
-
Dąbrowski Władysław (ur. 1854), architekt
Syn Aleksandra. W 1887 ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1886 otrzymał dyplom artysty kl. I. Praktykował w Odessie. W 1903 budował kościoły w Fastowie) (1907-1910, Odessie, Nikołajewie, Krasnopolu, Krożach. Wybudował pałac w Bułhajach, wzorowany na pałacu łazienkowskim.
-
Dąbski Andrzej, budowniczy
Uczestniczył jako jeden z konduktorów przy wznoszeniu kościoła jezuitów w Łucku (1610-1639).
-
Dachowski Tadeusz
W l. 1928-1929 według jego projektu przebudowano dwór w Derażnech.
-
Dacko Iwan, cieśla
Jeden z z budowniczych cerkwi w Rzyczkach (1890), wspólnie z Hryhorijem Tełowecem, Dmytro Ponczkiem.
-
Dahlke Chrystian, generał-major wojsk koronnych, inż. wojskowy
W 1732 major, w 1736 podpułkownik, w 1748 oberinżynier i pułkownik artylerii koronnej, w 1761 generał major wojsk koronnych. W latach trzydziestych w. XVIII kierował rozbudową obwarowań twierdzy w Stanisławowie. W r. 1746 wykonał plany modyfikacji umocnień klasztoru Dominikanów w Podkamieniu, polegającej zapewne na budowie kazamat na zapleczu muru kleszczowego. Uczestniczył, razem z nadwornym ogrodnikiem Rzewuskich w Podhorcach Johannem Christianem Seydelem, w budowie kościoła w Podhorcach, wzniesionego w latach 1752-1766 wg projektu Karola Romanusa . Przypisywano mu niesłusznie udział, wspólnie z ks. Józefem Karsznickim SJ, w domniemanym projektowaniu przez Stanisława Potockiego kościoła Jezuitów w Stanisławowie. W 1753 ukończył naprawę obwarowań Kamieńca Podolskiego, którego komendantem został w 1759.
-
Damel Jan Krzysztof (1780-1840), malarz
Studiował malarstwo na Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim u Franciszka Smuglewicza i Jana Rustema. W latach 1820-1822 przebywał na zesłaniu na Syberii w Tomsku, Tobolsku i Enisejsku. Po powrocie do kraju zamieszkał w Mińsku. Przed 1840 wykonał dekorację malarską kościoła cmentarnego w Mińsku, m.in. Golgota w absydzie.
-
Daniluk z Kaniuk, cieśla
W r. 1893 wykonał labzegową dekorację elewacji w kapliczce w Rybołach.
-
Daszkiewicz Jan Narcyz, malarz
W r. 1911 wykonał trzy obrazy ołtarzowe oraz malowidło ścienne Św. Trójca w kościele parafialnym w Ludwikówce.
-
Dauksza, architekt
W l. 1898-1899 wspólnie z Leonem Witan-Dubiejkowskim wykonał remont kościoła dominikanów w Smolanach.
-
Dauvergne Louis (1854-1903), architekt
Architekt francuski, czynny w Paryżu. Od r. 1877 studiował architekturę w École nationale supérieure des beaux-arts. Zaprojektował pałac Potockich we Lwowie wybudowany w l. 1888–1890, z modyfikacjami Juliana Cybulskiego i Ludwika Baldwina-Ramułta.
-
Dawgiel (Dawgiełło) Antoni
Mistrz murarski. Pracował samodzielnie nad przebudową kościoła Bernardynów w Brześciu Litewskim w latach 1747-1750.
-
Dawid Józef, malarz
Wykonał, wspólnie z Szulcem, polichromię ścienną w kościele karmelitów trzewiczkowych w Białyniczach, przed koronacją cudownego obrazu (w r. 1761)
-
Dayczak Wawrzyniec (1882-1968), architekt
W młodości działacz niepodległościowy, twórca i pierwszy naczelnik „Drużyn Bartoszowych”. W r. 1915 ukończył Wydział Architektury Politechniki Lwowskiej. Pracował we Lwowie, a od r. 1945 w Jarosławiu, gdzie oprócz działalności projektowej wykładał historię architektury w Szkole Budownictwa. Zaprojektował kilkadziesiąt kościołów i kaplic, w większości zrealizowanych. Projektował też małą architekturę i elementy wyposażenia wnętrz kościelnych. Stosował formy historyzujące (głównie neobarokowe) i modernistyczne. Prowadził liczne prace konserwatorskie oraz prace remontowo-budowlane na terenie woj. lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego i łuckiego. Zachował się niemal kompletny zbiór jego rysunków projektowych (BPAU PAN). Jego pierwszym uchwytnym dziełem była kaplica publiczna w rodzinnej miejscowości Reniów k. Załoziec, wzniesiona w latach 1905-1908, zniszczona w czasie I wojny światowej. W r. 1927 zaprojektował (w zupełnie odmiennych formach) nową kaplicę w Reniowie, zrealizowaną w latach 1932-1938. Przed r. 1910 zaprojektował fasadę i wieżę kościoła w Milnie, wzniesionego za- pewne w latach 1908-1914, a w poł. lat dwudziestych wykonał projekt jego odbudowy po zniszczeniach w czasie I wojny światowej (realizacja 1926?). Zaprojektował kościół w Pieniakach (budowa 1924-1926), wraz z ołtarzem gł. „w stylu barokowym” (realizacja 1928 przez Władysława Mielniczka) oraz plebanię (budowa od r. 1927). Niektóre jego projekty były realizowane kilkakrotnie w różnych miejscowościach (zazwyczaj z drobnymi zmianami); przynajmniej niektóre z nich miały charakter projektów typowych. W ten sposób wg projektu, opracowanego w r. 1925 dla kaplicy publicznej w Sosnowie (parafia Złotniki), wzniesiono także kaplice w: Seretcu (parafia Załoźce; nieukończona do r. 1939), Wiśniowczyku (parafia Gołogóry; budowa 1930), Turkocinie (parafia Pohorylce; budowa nieukończona do wybuchu II wojny światowej; pierwotnie kaplica została niesłusznie związana z Alfredem Majewskim). Projekt kaplicy publicznej w Żędowicach (parafia Tuczne; projekt 1928; budowa 1930) został wykorzystany przy budowie kaplic w Żabiniu (parafia Pomorzany; budowa do 1938; konsekracja 1939) i Czystopadach (parafia Załoźce; ukończona 1938/1939). Wg jednego projektu z r. 1933 wzniesiono kaplicę w Ratyszczach (parafia Załoźce; nieukończona do wybuchu II wojny światowej) i kościół w Strzeliskach Nowych (rozpoczęty w r. 1938, nieukończony do wybuchu II wojny światowej). Projekt kościoła w Borysławiu-Hubiczach (przed 1934; budowa 1934-1936), po opracowaniu przez technika Markowskiego, posłużył do wzniesienia kościoła filialnego w Boryni (rozpoczęty w r. 1939 nieukończony do wybuchu II wojny światowej. Projekt kościoła filialnego w Chłopach k. Komama (1936; budowa nieukończona do wybuchu II wojny światowej) wykorzystano powtórnie przy budowie kościoła w Jelechowicach k. Złoczowa (przed 26 I 1938; Dayczak sporządził też kosztorys, opis techniczny i obliczenia statyczne; projekt został zatwierdzony 14 II 1938 i zrealizowany prawdopodobnie jeszcze w tym samym roku. Podobnie projekt kaplicy publicznej w Cwitowej (1937; budowa 1937-1939) posłużył przy budowie kaplic w miejscowościach: Czajkowice, Zubrzec (pow. buczacki) oraz Babin (woj. wołyńskie). Z grupą tą niesłusznie wiązano także kaplicę w Załuczu (parafia Śniatyn), w rzeczywistości zupełnie odmienną. Dayczak wykonał projekt typowy kościoła na 400 osób, wg którego wzniesiono kaplicę publiczną w Jarosławicach (parafia Zborów; 1928; zachowana w formie znacznie uproszczonej, co wynika być może z nieukończenia budowli do r. 1939 albo przekształcenia jej po wojnie). Wg tegoż projektu planowano budowę kaplicy w Krechowie, ostatecznie wznoszoną od r. 1930 wg projekt Henryka Zaremby. Autor projektów kościołów i kaplic w: Wicyniu (1925, budowa 1926; Dayczak sam kierował budową), Lubieniu Wielkim (1926, projekt zatwierdzony po wprowadzeniu zmian 13 VI 1929 i realizowany od r. 1930), Hnidawie (parafia Trościaniec Wielki; budowa 1926), Chlebowicach Swirskich (parafia Świrz; ok. r. 1927; podjęto przygotowania do budowy, ale kaplica nie powstała), Białogłowach (parafia Załoźce; budowa 1928), Hucie Pieniackiej (parafia Pieniaki; budowa 1928), Morszynie (budowa ok.1930-1932), Ottyniowicach (parafia Chodorów; budowa ok. 1930), na Sygniówce pod Lwowem (projekt przed 6 III 1931; Dayczak kierował budową, prowadzoną od 3 VIII1931, nieukończoną do wybuchu II wojny światowej), Krzywczycach pod Lwowem (1931; wzniesiony wg projektu nieznanego architekta, być może Tadeusza Bilińskiego, który zaczerpnął wiele rozwiązań z pracy Dayczaka, Słowicie (ok. 1931; budowa od r. 1936, nie wiadomo czy ukończona przed r. 1939), Pohorcach (1931-1932; budowa 1935-1937), Czemiszówce (parafia Kaczanówka; 1932), Jarczowcach i Kudynowcach (obydwie kaplice w parafii Zborów; w r. 1936 były w trakcie budowy) Daszawie (1935; budowa od 1936, nieukończona do wybuchu II wojny światowej, Krynicy Szlacheckiej (1937; prawdopodobnie przy współpracy Tadeusza Oleksego; realizacja 1938-1939), na Batorówce pod Lwowem (projekt koniec 1937 lub pocz. 1938, zatwierdzony w marcu i kwietniu 1938 i zrealizowany do czerwca r. 1939), w Zuchorzycach (parafia Biłka Szlachecka; budowa 1937-1938 i Strutynie (parafia Złoczów; 2. poł. lat trzydziestych). Wykonał projekt dokończenia (?) kaplicy w Ciemierzyńcach (parafia Dunajów; 1931 lub 1932), projekty rozbudowy kościołów w Tucznem (1931) i Nadwornej (realizacja od 1937; prace nieukończone do wybuchu II wojny światowej oraz przebudowy kościoła w Chodorowie (1935), a ponadto projekty domu parafialnego Kapucynów na Zamarstynowie we Lwowie (1932), kaplicy-pomnika na cmentarzu w Zborowie (budowa 1935) oraz kaplicy przedpogrzebowej w krypcie pod zakrystią kościoła Św. Elżbiety we Lwowie (realizacja 1936). Przypisuje się mu projekt przebudowy kościoła w Majdanie Lipowieckim, przeprowadzonej w latach 1936-1938. W r. 1936 dokonał zmian w projekcie zespołu tymczasowego klasztoru z kaplicą Franciszkanów w Kozielnikach pod Lwowem, autorstwa Michała Łużeckiego, W r. 1938 zaprojektował budynek Muzeum Archidiecezjalnego we Lwowie, niezrealizowany z powodu wybuchu II wojny światowej. Przed 6 III 1923 przygotował projekt rekonstrukcji fasady, dachu i wieżyczki na sygnaturkę kościoła parafialnego w Załoźcach, uszkodzonego w czasie I wojny światowej, a w r. 1925 projekt wieżyczki na sygnaturkę dla kościoła w Zborowie (realizacja 1934). W r. 1931 zaprojektował, a w latach 1931-1932 kieował przebudową części seminaryjnej klasztoru Zmartwychwstańców we Lwowie, a w r. 1932 wzniósł nową wieżyczkę na sygnaturkę na kościele tegoż zgromadzenia. W r. 1930 wziął udział w konkursie na projekt kościoła Matki Boskiej Ostrobramskiej na Łyczakowie we Lwowie, ale jego praca nie została przyjęta do realizacji. Po śmierci projektanta Tadeusza Obmińskiego (18 VII 1932) objął kierownictwo budowy tegoż kościoła i dokonał znaczących zmian w projekcie (w r. 1934, na skutek interwencji Urzędu Nadzoru Budowlanego, został zmuszony do przedstawienia „dodatkowych planów celem uzyskania dodatkowego konsensusu”), a jego firma budowlana zrealizowała główne prace przy wznoszeniu murów świątyni (1931-1934). Do tegoż kościoła zaprojektował tabernakulum i ambonę (1934) oraz tablicę pamiątkową ku czci abpa Bolesława Twardowskiego i konfesjonały. W r. 1933 wykonał projekt hełmu na wieży kościoła Dominikanów w Podkamieniu (jego rekonstrukcję rozpoczęto w czerwcu 1938), a od r. 1936 kierował pracami przy odnowieniu tegoż kościoła. W r. 1925 nadzorował remont elewacji wsch., pn. i zach. skrzydeł klasztoru Dominikanów we Lwowie wraz z wymianą bramy pomiędzy narożnikiem kaplicy Potockich (przy kościele Bożego Ciała), a budynkiem arsenału. W r. 1931 nadzorował remont kamienicy Dominikanów przy ul. Blacharskiej 1 we Lwowie (zamykającej od zach. teren klasztoru dominikańskiego), wg projektu Tadeusza Soleckiego. W r. 1926 kierował rozbiórką alabastrowych nagrobków rycerskich z podziemi tej świątyni i przeniesieniem ich do kaplic Bł. Imeldy, Św. Jacka i Potockich, a także przygotował kosztorys odwodnienia klasztoru dominikańskiego i zlecił firmie Mariana Bobera wymianę dachu nad jego wsch. skrzydłem. W r. 1926 złożył ofertę na prowadzenie prac budowlanych przy rozbudowie klasztoru Franciszkanów (pierwotnie Kapucynów) we Lwowie, w r. 1930 kierował remontem fasady tegoż kościoła, a w r. 1932 otrzymał zapłatę za prace przy należących do niego dzwonnicy i ogrodzeniu. W końcu lat dwudziestych być może nadzorował prace remontowe prowadzone przy kościele w Kąkolnikach. Ok. r. 1931 wykonał projekt restauracji kościoła i klasztoru Bernardynów we Fradze, ale nie wiadomo czy prace zrealizowano. Po 28 VIII 1933 przeprowadził prace remontowe w wielkim refektarzu klasztoru Dominikanów we Lwowie. W latach 1933-1935 kierował pracami konserwatorskimi w kolegiacie w Stanisławowie, przy współpracy Wincentego III Witolda Rawskiego; wspólnie zaprojektowali polichromię wnętrza, uzupełniającą malowidła z 2. poł. w. XIX (zlecone w r. 1877 Erazmowi Fabiańskiemu), zrealizowaną przez — Józefa Smuczaka. W latach dwudziestych lub trzydziestych w. XX, wspólnie ze Stanisławem Maliną, zawarł niedatowaną umowę na odbudowę zakładu SS. Miłosierdzia w Załoźcach po zniszczeniach I wojny światowej, zrealizowaną w latach 1925-1938 (nie wiadomo czyją prowadził i w jakim zakresie). W latach 1942-1943 kierował zasklepieniem pomieszczeń i remontem dachu klasztoru Karmelitów we Lwowie, zrujnowanych na skutek działań wojennych; odnowienie klasztoru upamiętniła tablica umieszczona w krużgankach. Przypisuje mu się projekt wieżyczki na sygnaturkę i barokizacji kruchty kościoła w Kaczanówce, zrealizowanych w r. 1927 lub później. Przeprowadził modyfikację projektu ołtarza gł. autorstwa Ludomiła Gyurkovicha i Józefa Szostakiewicza (1930; realizacja 1930-1934) oraz wykonał projekty witraży do prezbiterium kościoła Św. Elżbiety we Lwowie (realizacja 1933), Zaprojektował ołtarz gł. i aranżację prezbiterium kościoła parafialnego w Tarnopolu (1933).Przypisuje się mu koncepcję projektu ołtarza gł. kościoła w Wicyniu, sporządzonego przez Jana Wojtowicza w r. 1930 i zrealizowanego przez tegoż w r. 1931. W r. 1926 na zlecenie wojewódzkiego konserwatora zabytków wykonał pomiary i projekt konserwacji drewnianego kościoła w Pistyniu, a w latach w 1926-1930 kierował także tymi pracami.
-
Dębicki Stanisław (1866-1924), malarz
Brał udział w pracach nad dekoracją kaplicy Pana Jezusa Miłosiernego (Ubogich) w katedrze łacińskiej we Lwowie, gdzie namalował scenę Uzdrowienie ślepca oznaczoną datą [19]04.
-
Decik Illia z Sambora, malarz
Wykonał ikonostas do cerkwi pw. św. Michała Archanioła w Smolniku.
-
Degen Józef, architekt
Architekt, pracował dla Zamoyskich w 1752-1762, budował m.in. dzwonnicę kolegiacką w Zamościu, dzierżawił ordynacki kamieniołom w Józefowie. Mieszkał w kamienicy Abrekowskiej w Zamościu. Wg jego projektu zbud. w r. 1762 browar w Moszczanach, w l. 1740-1768 brał udział przy wznoszeniu ślepej fasady kościoła Jezuitów "Na Polu" w Jarosławiu.
-
Delamars Adam "starszy" SJ (1660-1729), architekt i malarz
Zakonnik, jezuita, architekt i malarz, w l. 1692-1702 wykonał dekorację malarską w kościele Jezuitów pw. Imienia Jezus i św. Kazimierza w Brześciu Litewskim.
-
Delamars Jan Ignacy
W r. 1708 sporządził projekty (zachowane) kościoła Jezuitów w Samborze.
-
Demkiw Prokip, budowniczy
Uczestniczył w przeniesieniu cerkwi z Krywki do Lwowa w r. 193o, wspólnie z Tomaszem Dżuryną.
-
Demkowicz (Demkowycz) Andrzej (Andrij), malarz
Wykonał ikonostas do cerkwi pw. Przemienienia Pańskiego w Hawłowicach Górnych (pocz. w. XX). W r. 1911 wykonał polichromię nowo wzniesionej murowanej dzwonnicy przy cerkwi w Chyrzynce. W r. 1913 wykonał dekorację malarską wnętrza dawnej kaplicy Tyszkowskich w Huwnikach.
-
Derdacki Władysław Dominik (1882-1951), architekt
Architekt, prof. Politechniki Lwowskiej. W 1907 ukończył wydział architektury Politechniki Lwowskiej. Autor projektu kościoła w Nowoszycach, ukończonego w r. 1925 i poświęconego 12 I 1926. Wraz z Witoldem Minkiewiczem wykonał projekt (nr 13) zgłoszony na konkurs na nowy kościół Św. Anny we Lwowie, który w r. 1912 otrzymał II nagrodę.
-
Deser Dawid
Rzeźbiarz. Twórca aron ha-kodesza w Synagodze Rzeźników w Krzemieńcu, w. XIX.
-
de Waegh Alfred, architekt
Przebudował pałacyk Tyszkiewiczów w Landwarowie, przy udziale Tadeusza Rostworowskiego i być może Leonarda Marconiego.
-
de Witte Józef Zefiryn (1739-1815), generał major wojsk koronnych, inżynier
Syn gen. lejtnanta wojsk koronnych Jana de Witte. Służył pod dowództwem ojca w twierdzy Kamieniec Podolski, od 1783 jako jego zastępca w stopniu pułkownika. Od 1785 dowódca twierdzy. Generał z 1786. W 1789 usunięty ze stanowiska. Uzyskał od Katarzyny II tytuł hrabiowski ze stałą pensją. Odstąpił żonę Zofię Glavani Stanisławowi Potockiemu za wysoką sumę, po czym szantażował go i wyłudzał dalsze pieniądze. Prowadził hulaszczy tryb życia. Przypisuje mu su się wzniesienie domu komendatury w Kamieńcu Podolskim (1770), wzniósł w Kamieńcu rozległą siedzibą (tzw. szpital wittowski, 1771).
-
Deybel Johann Sigmund von Hammerau (ok. 1700-1751), architekt
W latach 1729-1732 rozbudował letnią rezydencję Jana Klemensa Branickiego i Izabeli z Poniatowskich, w typie "maison de campagne". Wzniósł teatr na terenie założenia pałacowo-parkowego w Wołczynie (po 1738).
-
Diderstein (Dyderstein) Johann Thobias (zm. 1769), architekt i sztukator
Uczestniczył w odbudowie kościoła Dominikanów pw. Św. Ducha w Wilnie po pożarach z lat 1748 i 1749.
-
Diudycz, architekt
W l. 1745-48 odbudował kościół parafialny w Klewaniu z fundacji Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej.
-
Dmitrewicz, architekt
W r. 1971 odnowił cerkiew pw. św. Mikołaja w Kamionce Strumiłłowej.
-
Dobrogost Józef, kamieniarz
Kamieniarz z Białegostoku. Autor nagrobków na cmentarzach w Supraślu i Bielsku Podlaskim.
-
Dobrowolski K., budowniczy
Właściciel firmy budowlanej „Dobrowolski K.i Spółka” w Kałuszu. Na pocz. lat dwudziestych w. XX firma sporządziła dodatkowy kosztorys odnowienia kościoła w Wojniłowie.
-
Dobrzański Mieczysław, architekt
Architekt w Jarosławiu. Odbudował i powiększył tamtejszą cerkiew.
-
Dobrzański Zygmunt (1876-1918), architekt
Architekt. W l. 1906-1908 sporządził projekt Teatru Muzycznego we Lwowie
-
Dogramowicz Feliks z Ostrowca
W r. 1890 zbudował „portal z kolumn doryckich” przy fasadzie kościoła Bernardynów w Gwoźdźcu, w ramach prac remontowych po pożarze kościoła w r. 1888, prowadzonych pod kierunkiem Albina Zagórskiego
-
Doliński Franciszek, architekt
Architekt lwowski. W r. 1896 sporządził projekt remontu ratusza w Jarosławiu.
-
Doliński Jan (1852-1916), architekt
Ojciec Witolda. Autor projektu kościoła w Derżowie, zbudowanego w latach 1895—1897. W r. 1897 wykonał razem z Sylwestrem Hawryszkiewiczem ekspertyzę stanu kościoła w Dolinie, a następnie sporządził kosztorys remontu i przebudowy, przeprowadzonych w r. 1899. W r. 1906 przygotował plany konserwacji kościoła Bożego Ciała we Lwowie i do końca tego roku prowadził niesprecyzowane prace w tej świątyni. Rok później rada konwentu dominikanów lwowskich postanowiła powierzyć mu dalsze prace konserwatorskie w kościele; do końca stycznia r. 1908 wykonał projekt i kosztorys nowej latami na kopule świątyni lwowskich Dominikanów.
-
Doliński Łukasz (1750-1830), malarz
Malarz, wykształcony w Akademii Wiedeńskiej, osiadły ze Lwowie. Po r. 1783, wraz z Janem Szczurowskim wykonał ikonostas w greckokatolickiej cerkwi Św. Ducha (d. kościele Dominikanek) we Lwowie. Wg Rastawieckiego pracował w Podkamieniu; hipotetycznie przypisuje się mu malowidła w kaplicach Św. Jacka i Św. Dominika w tamtejszym kościele Dominikanów, ukończone w r. 1792. Po r. 1798 ozdobił freskami kruchtę cerkwi greckokatolickiej ŚŚ. Piotra i Pawła (d. kościół Paulinów) we Lwowie. W r. 1815 pomalował i pozłocił strukturę nowych organów w kościele Bernardynów we Lwowie. Domniemany autor stacji Drogi Krzyżowej, datowanych na 2. poł. w. XVIII, w klasztorze Bernardynów we Lwowie.
-
Doliński Witold (1880-1955), architekt, urbanista
Architekt, urbanista, konserwator zabytków, wykładowca akademicki. Syn architekta Jana Dolińskiego (1852-1916). Absolwent Wydziału Architektonicznego Politechniki Lwowskiej. Nauczyciel w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Kołomyi. Działał we Lwowie (do 1939). Wykładowca na Politechnice Lwowskiej (od 1922). Kierownik Oddziału Architektury Zarządu Miejskiego we Lwowie (1911-39). Projektant w Dyrekcji Planowania Przestrzennego w Gdańsku (po 1945). Kierownik pracowni zabytkowej w Centralnym Biurze Projektów i Studiów w Gdańsku (od 1949). Autor projektów kaplic w Pniatynie (parafia w Przemyślany; projekt zatwierdzony 1 VI 1926) i Błotni (parafia Firlejów; projekt ok. 1927, budowa 1932). Przypisuje się mu projekt kaplicy-pomnika w Dytiatynie, zatwierdzony 26 X 1925 i zrealizowany do r. 1930. Pochowany na Cmentarzu Oliwskim w Gdańsku.
-
Domański Jan, malarz
W r. 1924 wykonał malowidła we wnętrzu kościoła w Rzęsnej Polskiej. Być może tożsamy z malarzem o tym nazwisku, który wykonał w r. 1921 dekorację niezachowanego kościoła w Wąwolnicy.
-
Dombrowski Marcin, malarz
W predelli ołtarza bocznego w cerkwi w Turowcu inskrypcja z przedstawieniami fundatorów i datą "1766", sygnowana przez Marcina Dombrowskiego.
-
Doncow Konstantyn, architekt
Po r. 1866 wykonał projekty kościoła filialnego w Żabince.
-
Doubrawa Emilian (1899-1992), malarz
Malarz ze Stanisławowa, absolwent (1911) ASP w Krakowie. Wykonał malarską dekorację wnętrza kościoła Św. Józefa w Stanisławowie (przed XI 1935), 7 VI 1939 złożył zaaprobowaną ofertę z projektem malowideł wnętrza kościoła Matki Boskiej Nieustającej Pomocy („Ave Maria”) w Stanisławowie, który zapewne nie został zrealizowany z powodu wybuchu II wojny światowej.
-
Dowojno, kamieniarz
Wspólnie z Bronisławem Jacuńskim prowadził zakład kamieniarski w Wilnie.
-
Drozd Ławrentij (Wawrzyniec), cieśla
W r. 1868 budował cerkiew pw. św. Paraksewy w Grzędzie. W r. 1871 prowadził budowę cerkwi pw. Przemienienia Pańskiego w Podliskach Małych.
-
Dubanowicz Adam, architekt
Architekt wileński. W l. 1936-1934 według jego projektu wznoszono nowy kościół parafialny w Sołach. Wykonał projekt kasyna oficerskiego Grodnie (1935).
-
Dublowski Józef, budowniczy cechowy, architekt
Murarz, wieloletni cechmistrz murarski, budowniczy, następnie architekt lwowski działający w 2. poł. w. XVIII. W r. 1771 został odnotowany w związku z budową tzw. eremitorium {ermitażu) przy katedrze łacińskiej we Lwowie. W latach 1771-1772 pomagał Stanisławowi Stroińskiemu przy wykonywaniu dekoracji malarskich w korpusie katedry. W r. 1779 pracował przy nieokreślonych grobowcach w katedrze. W r. 1776 pobierał wynagrodzenie za prace przy remoncie kościoła lub kamienicy dominikanów lwowskich.
-
Dubowik Michał (1871-1938), architekt
W r. 1905 przeprowadził remont kościoła w Jelni. W r. 1906 wykonał projekt nowego kościoła parafialnego w Łazdunach.
-
Dumanowicz Kasper, cieśla
W l. 1839-40 wykonał ołtarz główny i ławki do kościoła parafialnego w Sławucie.
-
Dumiak Stepan, cieśla
W r. 1932 wraz z Osypem Homziakiem i Julianem Pidlaszeckim przebudowali cerkiew w Nahujowicach.
-
Dumjak Ilja, cieśla
W r. 1818 zbudował nową drewnianą cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Kołpeci.
-
Dworzak Mateusz, ogrodnik
Ogrodnik z Czech zatrudniony przy rozbudowie pałacu w Landwarowie pod kierunkiem arch. Eduarda André (od 1898).
-
Dydek Stanisław br. SI (1864-1925), stolarz, rzeźbiarz i budowniczy
Uzyskał podstawy wykształcenia architektonicznego pod kierunkiem Edgara Kovätsa i uzupełnił je na Politechnice Lwowskiej. Wykonał ołtarz gł. do kościoła Jezuitów w Kołomyi (1896-1897) oraz zaprojektował zbliżony ołtarz gł. w kościele Jezuitów w Stanisławowie (wykonany przez Stanisława Kruka, 1897). Wraz z Władysławem Ostrowskim, br. Józefem Morawcem SI i br. Bartłomiejem Sagadynem SI nadzorował prace budowlane przy konwikcie i kolegium Jezuitów w Chyrowie; przed r. 1903 zaprojektował zwieńczenie ryzalitu środkowego skrzydła zakładu. Od r. 1904 kierował pracami budowlanymi przy kaplicy, realizując projekt Edgara Kovätsa. W r. 1904 wraz z Karolem Richtmannem i Tadeuszem (?) Bauerem pracował przy adaptacji drewnianego domu mieszkalnego w Stryju na kaplicę zakonną jezuitów, a w r. 1905 przy odnowieniu ołtarza i stworzeniu osobnej kaplicy Matki Boskiej Pocieszenia w kościele Jezuitów we Lwowie. W r. 1907 odnowił ołtarze w kościele Jezuitów w Stanisławowie. W r. 1908 przygotował projekt kaplicy grobowej Jezuitów na cmentarzu w Chyrowie, skorygowany przez Edgara Kovätsa. W r. 1913 przygotował przeznaczony do realizacji projekt kościoła przy domu rekolekcyjnym ks. Jezuitów przy ul. Dunin-Borkowskich we Lwowie (poprawiony i opracowany przez Franciszka Mączyńskiego) i sprawował nadzór nad pracami wykończeniowymi przy budowie tejże świątyni, a w r. 1918 zaprojektował do niej ambonę.
-
Dyderstein Jan Walenty, architekt
W r. 1759 przy budowie pałacu w Krasławiu współpracowała z genueńskim architektem Antonio Paracca (Paracco).
-
Dygat Antoni Leopold Wincenty (1886-1949), architekt
Ukończył Ecole Speciale d'Architecture w Paryżu. Autor budowy stacji nadawczej Polskiego Radia we Lwowie (1933) i w Wilnie; stacja nadawcza Polskiego Radia w Wilnie. Wykonał projekt piekarni w Jarosławiu.
-
Dykas Tomasz (1850-1910), rzeźbiarz
Odkuł tablicę z przedstawieniem Miłosierny Samarytanin oraz medalion popiersiowy do epitafium Tadeusza Żulińskiego, odsłoniętego 19 I 1890 w kościele Bożego Ciała we Lwowie. W r. 1892 wykonał epitafium Emila Tarnawskiego w pn. nawie kościoła Bernardynów we Lwowie. Pomiędzy poł. kwietnia a 1 XII 1898 realizował prace rzeźbiarskie przy przebudowie kościoła Bernardynek we Lwowie (wg projektu Juliusza Hochbergera i Michała Łużeckiego). W r. 1900 wykonał epitafium Zygmunta Samolewicza, wg projektu — Adolfa Wiktora Weissa (w kościele Bernardynów we Lwowie) [20:49-50]. W latach 1905-1907 brał udział w pracach przy aranżacji kaplicy Pana Jezusa Miłosiernego (Ubogich) w katedrze łacińskiej we Lwowie.
-
Dymiańczuk Mikołaj, kamieniarz
Autor nagrobka z r. 1833 na cmentarzu w Hubinie
-
Dziekoński Józef Pius (1844-1927), architekt
Po ukończeniu szkoły realnej w Warszawie wstąpił w 1860 do Szkoły Sztuk Pięknych, po ukończeniu jej w 1866 kontynuował edukację w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Był współzałożycielem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, pierwszym dziekanem wydziału architektury Politechniki Warszawskiej w latach 1915-1917, współpracownikiem Komisji do Badań Historii Sztuki w Polsce od 1893. Wykonał najpewniej projekt kościoła parafialnego w Mścibowie ok. 1910). Auto projektu kościoła parafialnego w Zelewie (1903).
-
Dżuryna Tomasz, budowniczy
Uczestniczył w przeniesieniu cerkwi z Krywki do Lwowa w r. 193o, wspólnie z Prokimem Demkiwą.
-
Dzyndra Jewhen (1913-1983), rzeźbiarz
Rzeźbiarz lwowski II poł. XX w. Pochodził z miejscowości Demnia niedaleko od Lwowa, która słynęła jako miejscowy ośrodek kamieniarski. Był uczniem Andrija Kowerki, ukończył także lwowską Szkołę Przemysłu Artystycznego.Do najbardziej znanych rzeźb wykonanych przez artystę należą figury dwóch lwów stojące przed wejściem do lwowskiego ratusza, które zastąpiły poprzednie, zniszczone w czasie II wojny światowej.Autr licznych nagrobków na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Wykonał projekt ikonostasu do cerkwi w Ceperowie, wykonany w l. 1937-1939.
-
Eckstein Franciszek (1689-1741), malarz
Ojciec Sebastiana. W r. 1738 został sprowadzony z Brna przez Wrocław do Lwowa, gdzie rozpoczął dekorację freskami nawy gł. kościoła Jezuitów. Autor obrazu znajdującego się w ołtarzu św. Feliksa, w kaplicy pod tym samym wezwaniem w kościele Kapucynów (później Franciszkanów) we Lwowie, poświęconej w r. 1738. W r. 1740 ozdobił fasadę tej świątyni malowidłami, wykonał też 7 obrazów do jej wnętrza, przedstawiających Św. Franciszka i świętych franciszkańskich.
-
Eckstein Sebastian (ok. 1711- po 1757), malarz
Malarz, syn malarza Franciszka Ecksteina pochodzącego z Brna. Po śmierci ojca w r. 1741 przejął jego zlecenie na dekorację malarską kościoła Jezuitów we Lwowie, w którego ramach wykonał malowidła w nawach bocznych i na emporach. W latach 1740-1742 namalował freski w zakrystii i skarbcu, a także pomalował „grób Chrystusa na ganku” do kościoła Bernardynów we Lwowie.
-
Eichhorn Franciszek, architekt
Autor rozbudowy Gimnazjum im. Kościuszki w Bielsku Podlaskim w r. 1928.
-
Ejsmond Franciszek Teodor (1859-1931), malarz
tudia odbywał w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie (1879-1886) w Akademii w Monachium. Do kraju powrócił w roku 1897. Był dyrektorem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1913-1918 był prezesem Polskiego Towarzystwa Artystycznego. W l. 1910-1902 zaprojektował dębowy, neoromański ołtarz główny, wykonany przez firmę Z. Szczerbińskiego i K. Trenerowskiego do kaplicy cmentarnej pw. Św. Stefana w Rosi.
-
Eljasz-Radzikowski Stanisław (ok. 1845-ok. 1910), architekt
Architekt ze Szczawnicy. W r. 1887 przygotował projekt kościoła w Tamanowicach, poprawiony w r. 1891 przez budowniczego przemyskiego Darowskiego (budowa 1894-1895).
-
Engel Józef (1819-1888), architekt
Lwowski architekt pochodzenia niemieckiego. W r. 1875 zaprojektował budynek szkoły ewangelickiej przy zborze mieszczącym się w d. kościele Św. Urszuli, a w r. 1878 dokonał przebudowy samej świątyni, polegającej na wprowadzeniu do wnętrza empor oraz jednolitym ukształtowaniu artykulacji wnętrza i fasady, wraz z nadaniem wieżom ich obecnej wysokości