-
Biniewski Kazimierz, malarz
Wykonał obraz "Koronacja Marii przez Trójcę Świętą" ( 1753) do kościoła parafialnego w Stubnicy.
-
Bisanz Gustaw (1848-1913), architekt
Architekt, profesor Politechniki Lwowskiej. Odbył studia na Politechnice Lwowskiej oraz zagranicą. W lalach 1871-1873 pracował przy budowie nowego gmachu politechniki we Lwowie, której był asystentem i wykładowcą do 1913.
-
Bitner Albert (1845-1902), architekt
Francuski architekt. Studiował w École des Arts Décoratifs w Paryżu. Autor licznych domów w Paryżu, kościoła anglikańskiego w Neuilly-sur-Seine. W Polsce wykonywał liczne prace dla rodziny Czartoryskic m.in. przebudowa zespołu kamienic przy ul. Pijarskiej w Krakowie na pałac Czartoryskich (1886–1901, przy udziale W. Beringera, ukończona przez Z. Hendla). Autor koncepcji nadbudowy piętra pałacu w Sieniawie (kon. w. XIX).
-
Blada Witold, architekt
Współpracownik Bronisława Wiktora, z którym zaprojektował kościół filialny w Czamuszowicach (1922; budowa 1923-1926, poświęcenie 1928) i kościół w Lubnie. W r. 1925 wykonał pomiary kościoła w Wyżnianach, które Bronisław Wiktor wykorzystał projektując jego rozbudowę
-
Blangey Jakub Dapres (Jakuba d’Après de Blangy)
Francuski architekt i major, odnotowany w l. 1720-40 przy budowie nowego kościoła pw. św. Michała Archanioła i klasztor Karmelitów Bosych w Wiśniowcu, wznoszonego z fundacji Michała Serwacego Wiśniowieckiego. Od r. 1720 zatrudniony przez tegoż Wiśniowieckiego do przebudowy pałacu w Wiśniowcu wg własnych projektów.
-
Blass Edward Henryk (1856-1919), architekt
Architekt z Rakołup. Autor projektu pałacu Poletyłów w Rakołupach.
-
Blawusch Gustaw Adolf, właściciel zakładu metalurgicznego
Pochodzący z Prus fabrykant, prowadzący na przełomie w. XIX i w. XX w Białymstoku zakład metalurgiczny oraz działalność kamieniarską. Wykonawca licznych krzyży metalowych i nagrobków, m.in. powstałego w r. 1901 nagrobka rodziny Kuleszów na starym cmentarzu rzymskokatolickim w Dobrzyniewie Kościelnym oraz nagrobka ks. Lucjana Monkiewicza na cmentarzu św. Rocha w Zabłudowie wystawionym po r. 1898.
-
Blecha Matěj (1861-1919), architekt i budowniczy
Czeski budowniczy i architekt, wykształcony na Wydziale Architektury na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu pod kierunkiem Karla von Hasenauera. Zmarł w 1919 i został pochowany z rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Olšanach. W l. 1911-12 wprowadził daleko idące zmiany i zrealizował projekt na siedzibę Centralnego Banku Czeskich Kas Pożyczkowych (Banku Praskiego) we Lwowie autorstwa arch. Władysława Derdackiego i Witolda Minkiewicza
-
Bleriot, architekt
Ok r. 1820 wzniósł pałac Marszyckich w Spiczyńcach.
-
Blicharski Stanisław, architekt
Przypisano mu sporządzenie w r. 1925 projektu kościoła w Skomorochach Starych, którego budowę rozpoczęto w r. 1930. Przypuszczenie o jego autorstwie okazało się błędne.
-
Błotnicki Tadeusz (1858-1928), rzeźbiarz
We współpracy architektem Erazmem Hermatnikiem wykonał neorenesansowy pomnik historyka Henryka Schmitta, z brązowym popiersiem wykonanym w odlewni — Zygmunta Mosera, odsłonięty 7 XI 1884 w kościele Bożego Ciała we Lwowie. Wykonał projekt plakiety upamiętniającej 500. rocznicę odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i bitwy pod Grunwaldem, zrealizowanej i ofiarowanej Uniwersytetowi Jagiellońskiemu w r. 1900 przez firmę Józef Niedźwiecki i Ska w Krakowie, której terakotowa replika, wykonana zapewne przez tę samą firmę, znajduje się w kościele w Dobromilu. W r. 1908 wykonał model figury Św. Elżbieta na wieży bocznej kościoła Św. Elżbiety we Lwowie, w r. 1910 odkuty w kamieniu przez rzeźbiarza Tomasza Łozińskiego (rzeźba sygn. T. BŁOTNICKI). Zaprojektował srebrny relikwiarz bł. Jakuba Strepy, wraz z kompletem ołtarzowym, przeznaczony do katedry łacińskiej we Lwowie, wykonany w r. 1909 przez złotnika Jana Wypaska, cyzelowany przez Stanisława Bibulskiego.
-
Boczarski Józef (zm. 1781), stolarz
15 VI 1778 wraz z Józefem Seredyńskim zawarł umowę na wykonanie stalli radzieckich i ławniczych w katedrze łacińskiej we Lwowie, które zrealizowano do r. 1780
-
Bodaszewski Łukasz Julian (1849-1908), inżynier
W r. 1872 ukończył studia w Akademii Technicznej we Lwowie, gdzie wkrótce objął asystenturę. W latach 1877r-1883 wykładał fizykę na Politechnice Lwowskiej, w r. 1884 udał się na zagraniczne studia z hydrodynamiki. Z tej dziedziny opublikował liczne prace naukowe.Po powrocie do Lwowa zajmował się głównie budownictwem wodnym, którego katedrę na tamtejszej Politechnice objął w r. 1902. W r. 1889 kierował pracami przy przebudowie budynków gospodarczych i instalacji kanalizacji dla klasztoru Benedyktynek we Lwowie. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dzie- więćdziesiątych w. XIX opracował projekt wymiany dachów, odnowienia murów, restauracji wieży i dzwonnicy kościoła Bernardynów we Lwowie. W lipcu tegoż roku rozpoczął rozbudowę szkoły przy klasztorze Bernardynów, a w maju 1901 r. prowadził w nim bliżej nieokreślone prace. W latach 1891-1892, wraz z Ludwikiem Ramułtem dokonał renowacji gmachu Ossolineum (d. klasztor Karmelitanek Trzewiczkowych we Lwowie), W r. 1892 otrzymał od rady konwentu lwowskich Dominikanów zlecenie na wykonanie pomiarów kościoła Bożego Ciała, w celu przygotowania kosztorysu jego konserwacji. Zaprojektował kościół w Kutach (budowa 1896-1898) [14:197,203], prowadził budowę kościoła w Rzęsnej Polskiej (wg projektu Józefa Kajetana Janowskiego), odrestaurował cerkiew ormiańską we Lwowie. Niesłusznie przypisywano mu projekt kościoła Zmartwychwstańców we Lwowie.
-
Boffo Francesco (1780-1867), architekt
Architekt pochodzący z Sardynii. Kierował budową założenia pałacowego w Czarnominie (1820).
-
Bogaczyk Wincenty (1861-1933), rzeźbiarz
Właściciel Zakładu Rzeźbiarsko-Snycerskiego przy ul. Leszno 53 w Warszawie. W r. 1923 wykonał wyposażenie kościoła w Trzeszczanach Pierwszych.
-
Bogdanowicz Stefan Marceli Wojciech (1901-1941), architekt
Architekt, absolwent Wydziału Architektonicznego Politechniki Lwowskiej (1927). Porucznik rezerwy, kurier rządu emigracyjnego. Rozstrzelany w kwietniu 1941 podczas przekraczania niemiecko-sowieckiej linii demarkacyinej. Przed 20 VIII 1934 zaprojektował kościół w Kurowicach, wzniesiony w latach 1934—1938]. W r. 1937 wziął udział w zorganizowanym przez SARP konkursie na projekt kościoła Św. Wincentego a Paulo (Misjonarzy) we Lwowie. W r. 1939 przekazał „prawie że za darmo” projekt kościoła komitetowi budowy w Niezwiskach.
-
Bogdański Michał Józef (1862-1944), malarz
Malarz, członek wielopokoleniowej rodziny malarzy, syn Antoniego Bogdańskiego, wnuk protoplasty rodu Józefa Bogdańskiego. Zawodu uczył się w warsztacie dziadka i ojca. Miał dwoje dzieci, które jednak nie zajmowały się malarstwem. Ok r. 1895 wykonał ikonostas do cerkwi parafialnej pw. Narodzenia Bogarodzicy w Postołowie.
-
Bogdański Paweł (1831-1909), malarz
Malarz, członek kilkupokoleniowej rodziny malarskiej z Jaślisk, syn protoplasty rodu Józefa Bogdańskiego (1800-1884), ojciec malarzy Jana (1852-1917) i Feliksa (1871-1937). Urodził się w Sitnicy podczas wykonywania tam zlecenia swojego ojca. Ok. r. 1874-1878 przeniósł się z rodzinnych Jaślisk do Jarosławia a następnie do Dobromila, gdzie zapoczątkował tzw. dobromilską linię Bogdańskich (Paweł i jego dwóch synów). Namalował obrazy Najśw. Serce Jezusa (1901) i Matka Boska wręczająca szkaplerz św. Szymonowi Stockowi (1907) do ołtarzy w kościele w Dobromilu. Dorobił się dwóch domów i kawałka ziemi w Dobromilu, gdzie zmarł w r. 1919.
-
Bogucki Jan (1870-1948), konstruktor i budowniczy
Konstruktor i budowniczy lwowski, architekt miejskiego urzędu budowniczego we Lwowie, profesor Politechniki lwowskiej, dr inż. specjalista w zakresie budownictwa i konstrukcji żelaznych. W r. 1945 przesiedlony do Wrocławia, związał się z tamtejszą Politechniką. Przy jego udziale w r. 1907 w miejskim urzędzie budowlanym opracowano projekty zabudowań remizy tramwajowej na Gabrielówce we Lwowie, w r. 1901 wykonał metalową konstrukcję kopuł do cerkiew pw. śś. Piotra i Pawła w Solaku.
-
Bohusz Teofil, architekt
W r. 1877 wzniósł kościół parafialny w Baligrodzie.
-
Boito Arturo, budowniczy
Budowniczy lub architekt włoski notowany na Litwie, w r. 1910 być może współdziałał z architektem Orsino Bongi przy projektowaniu kościoła pw. Zwiastowania NMP w Landwarowie.
-
Bokało Konstantin, cieśla
W r. 1851 wspólnie z cieślami Hryhorijem Hoja, Hryhoryjem Krywułą, Iwanem Semoczko przebudował cerkiew w Magierowie.
-
Bokun Zygmunt (ur. 1884), architekt
Architekt działający w dwudziestoleciu międzywojennym w Stanisławowie. Wg jego projektu w latach 1919-1922 prowadzono odbudowę kościoła Dominikanów w Jezupolu.
-
Bongi Orsino (1875 -1921), architekt
Włoski architekt. W r. 1910 zaprojektował samodzielnie (lub przy współpracy Arturo Boito) kościół pw. Zwiastowania NMP w Landwarowie, fundowany przez Marię Krystynę i Władysława Tyszkiewiczów
-
Bonifazi Adriano (1858-1914), malarz
Malarz włoski. Autor obrazu Matka Boska z Dzieciątkiem w kaplicy pałacowej w Boryniczach.
-
Boraczok Seweryn (1898-1975), malarz
W r. 1928 malowidła ścienne w cerkwi w Klebanówce wykonali Seweryn Boraczok i Josyf Jarema.
-
Borawski Władysław (1892-1970), architekt i inżynier
Architekt specjalizujący się w budownictwie szpitalnym. Ukończył gimnazjum i Instytut Inżynierii Cywilnej w Petersburgu.Wspólnie z Marcinem Heymanem wzniósł nowe pawilony na terenie fabryki włókienniczej w Chroszczy (1930).
-
Borecki Stanisław (1855-1924), architekt
Autor przebudowy dworu w Rajgródku w l. 1886-1887.
-
Borejsza Ignacy, major, naczelnik powiatu bialskiego
Major wojsk carskich, naczelnik powiatu bialskiego, tytułowany także naczelnikiem wojennym z Bielska, dowódca wojsk zwalczających powstanie styczniowe. Pod jego nadzorem przebudowano kościół pw. Matki Bożej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim w l. 1864-6 na cerkiew pw. św. Trójcy.
-
Boretti Giovanni (Jan) (1753-1833), budowniczy i architekt
Włoski budowniczy i architekt działający w Polsce głównie w Warszawie i Wilnie. Przynajmniej od r. 1791 pracuje w Wilnie gdzie naprawiał wraz z bratem fasadę i bielił kościół Franciszkanów "Na Piaskach", od r. 1807 jako "murmajster Jan Boretti" stale pracował dla Uniwersytetu Wileńskiego jako przedsiębiorca budowlany. Po 1818 przebudował w stylu klasycystycznym zrujnowany pałac Sanguszków na pałac Güntherów w Dobrowlanach.
-
Boreyko Wacław (1764-1854), ogrodnik
Ukończył szkołę pijarów w Międzyrzecu, następnie uczył się prawa w Żytomierzu. Pracował przez dwa lata w trybunale lubelskim. Po powrocie z Lublina został obrany delegatem województwa kijowskiego do sejmu. W 1789 objął majątek Samostrzały, w którym jako miłośnik ogrodnictwa założył park. Założył rownież ogrody w: Motowidłówce, Sołtanówce, Wołodarce i Wysocku.
-
Borkiewicz Wincenty, malarz
Po r. 1791 wykonał polichromię wnętrza pałacu Chodkiewiczów Młynowie na Wołyniu oraz dekorację malarską wnętrza pałacu Ilińskich Romanowie na Wołyniu, od 1807 r. zajęty przy dekoracji sal nad bramą zamkową w Ołyce.
-
Borowiecki W., inżynier
Inżynier, w r. 1928 sporządził niezrealizowany projekt drewnianej kaplicy cmentarnej pw. Św. Barbary w Lidzie.
-
Borowski Jan, ślusarz
W r. 1861 wykonał okucia do drzwi w kruchtach katedry łacińskiej we Lwowie.
-
Borowski Jan (1890-1966)
Jan Borowski (ur. 25.02.1890 w Petersburgu, zm. 25.10.1966) architekt, konserwator zabytków na Wileńszczyźnie, malarz i rysownik, pierwszy wojewódzki konserwator w Gdańsku (do 1951 roku), wykładowca w katedrze Historii Architektury i Budownictwa Uniwersytetu Wileńskiego. Syn Grzegorza Borowskiego, inżyniera budowy okrętów, pochodzącego z Rudnik w powiecie głębockim na Witebszczyźnie, oraz Jadwigi z Szymanowskich. W r. 1917 ukończył studia w Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, w Dziale Architektury i podjął pracę w zakładach amunicyjnych w Mikołajowie w guberni chersońskiej i szybko objął tam kierownictwo biura architektonicznego. W r. 1920 zamieszkał w Starachowicach, następnie pracował przez krótki czas Warszawie, w r. 1925 wyjechał do Wilna i został zatrudniony w katedrze Historii Architektury i Budownictwa Uniwersytetu Wileńskiego. W r. 1945 przyjechał do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę jako konserwator w Państwowej Pracowni Konserwacji Zabytków Architektury, następnie wyjechał do Wrocławia, gdzie dokonał oceny zniszczeń zabytkowych budowli na terenie Starego Miasta. jesienią 1945 dokonał lustracji 25 kościołów, ratusza oraz 34 domów przy Rynku i przyległych ulicach, miesiąc później przeniósł się do Gdańska. Zmarł w r. 1966, został pochowany na Cmentarzu Oliwskim w Gdańsku (kwatera 8-9-9). Wraz z enigmatycznym A. Borowskim zbudował magazyn surówki we własnych dobrach w Łukawcu na Białorusi.
-
Bortiakow Walery (1941-2007), scenograf, malarz, rzeźbiarz, witrażysta
Aktor, scenograf i reżyser Polskiego Teatru Ludowego we Lwowie, witrażysta. Zaprojektował dwa witraże do kościoła Św. Antoniego we Lwowie, wykonane w r. 1985 przez Ihora Szweca. W r. 1990 kierował restauracją kościoła parafialnego w Janowie k. Lwowa. Zaprojektował gipsowe popiersie bpa Rafała Kiemickiego do katedry łacińskiej we Lwowie, wykonane w r. 2000 przez Aleksandra Owerczuka, oraz nową mensę ustawioną przed ołtarzem głównym w katedrze
-
Bortkiewicz Wawrzyniec (1756-1822), architekt
W l. 1803-1820 wg jego projektu wzniesiono nowy kościół parafialny w Suderwie.
-
Bosio Pietro (zm. 1855), architekt
Włoski architekt urodzony w Cremonie w 2. poł. XVIII wieku, zmarł w Rzymie w r. 1855. Autor projektu pałacu Paców w Dowspudzie (1820).
-
Boublik Karol (1869-1925), budowniczy i architekt
Czeski budowniczy i architekt działający we Lwowie, znany z licznych budowli zaprojektowanych na Wystawę Krajową, kolejno pracował w pracowni Fellner und Hellmer, kierował działem biura technicznego przedsiębiorstwa Jana Lewińskiego, od r. 1895 posiadał uprawnienia samodzielnego budowniczego. Na Powszechną Wystawę Krajową w r. 1894 we Lwowie zaprojektował pawilon przemysłowy pawilon miasta Lwowa oraz halę koncertową, w r. 1899 przebudował wg własnego projektu Willa Franciszka Richtera we Lwowie.
-
Bourguignon, ogrodnik
W końcu w. XVIII przebudowywał pałac w Równem, budował ananasarnię, cieplarnię oraz założył tamże ogród w stylu angielskim. Przypisuje mu się autorstwo ogrodu w Wiśniowcu.
-
Bożęcki, budowniczy
Budowniczy, właścicel warszawskiego przedsiębiorstwa budowlanego, które brało udział m.in. w budowie kaplicy grobowej Buchholtzów w Supraślu (1904).
-
Bracia Kruszewscy Odlewnia Dzwonów
Pracownia ludwisarska działająca w Węgrowcu na Mazowszu od w. XIX. „Odlewnia Antoniego Włodkowskiego w Węgrowie” została założona przez mistrza ludwisarskiego Antoniego Włodkowskiego, który nie założył rodziny i jeszcze za życia w r. 1920 przekazał warsztat swojemu pracownikowi Jakubowi Kruszewskiemu. W 1946 po śmierci Jakuba zakład przejął jego syn Antoni Kruszewski, który do roku 1992 nadzorował firmę, a następnie przekazał ją synom Andrzejowi i Adamowi. W r. 1935 oficerowie i żołnierze KOP z Batalionu „Iwieniec” ufundowali dzwon "Marszałek" wykonany w Odlewni dzwonów Braci Kruszewskich (zakopany podczas II wojny światowej ocalał).
-
Braun, rzeźbiarz
Rzeźbiarz warszawski. Ok. 1752 wykonywał rzeźby ogrodowe w rezydencji J.K. Branickiego w Białymstoku.
-
Braun Sebastian SJ, architekt
Wg jego planów rozpoczęto w r. 1629 budowę kościoła Jezuitów w Ostrogu z fundacji (1624) Anny Alojzy z Ostrogskich Chodkiewiczowej.
-
Braunseis Józef (Josef) Antoni (1837-1914), architekt
C. K. urzędnik, architekt. W r. 1864, wraz z Antonim Möserem i Ernestem Hranatschem, zaprojektował dzwonnicę kościoła Bożego Ciała we Lwowie. W ostatnim trzydziestoleciu poprzedzającym I wojnę światową działał w Stanisławowie.
-
Bretfus Job (Hiob) (zm. 1571), inżynier i architekt wojskowy
Inżynier wojskowy i architekt pochodzenia holenderskiego, horodniczy wileński, dzierżawca olkiennicki, lejpuński, starosta wasilkowski w r. 1571 starosta tykociński w l. 1569–1571. Najstarsza informacja o Hiobie Bretfusie zapisana została w r. 1541 w Metryce Koronnej. W l.1544-1547 rozbudował i zmodernizował Stary Zamek w Kamieńcu Podolskim. W r. 1549 roku budował zamek w Tykocinie na zlecenie króla Zygmunta Augusta. Budowniczy Zamku Dolnego w Wilnie.
-
Brettner (Brettner) Wojciech, architekt
Zaprojektował szklarnię, wzniesioną w r. 1879 w ogrodzie klasztoru Benedyktynek we Lwowie. Zapewne wykonał projekt odnowienia i przebudowy kościoła w Szczercu (1910) .
-
Brezani Mateo, architekt
W l. 1827-1829 według jego projektu wzniesiono odwach na terenie części placu po wyburzaniu kościoła św. Ducha we Lwowie.
-
Briano Giacomo SJ (ok. 1589-1649), architekt
W r. 1620 przybył do Lwowa, przygotował projekty budowy kościoła Jezuitów i kierował tamtejszą „fabryką”. W latach 1621-1622 opracował projekty kolegium jezuickiego które nie zostały zrealizowane. Autor licznych - przypisanych mu przez Jerzego Paszendę - rysunków projektowych związanych z „fabryką” jezuicką we Lwowie. Wspomniany w kontekście śmierci członka jego warsztatu Augustyna Bargieła, który zginął z rąk Tatarów w Zimnej wodzie w r. 1620.
-
Brizio Giuseppe SJ (1533-1604), architekt
Włoski zakonnik, jezuita, architekt, pierwszy architekt prowincji polskiej jezuitów, pod jego kierownictwem budowano pierwsze kościoły i kolegia jezuickie w Nieświeżu, Krakowie (śś. Piotra i Pawła), Lublinie, Jarosławiu (Bożego Ciała), Kaliszu, kontynuowane następnie ze zmianami w projektach przez kolejnych architektów prowincji Giovanni Marię Bernardoniego SJ (ok. 1541 w Cagno, zm. 19.10.1605 w Krakowie) i Giacomo Briano SJ (ok. 1589 w Modenie, zm. 1.10.1649 w Busseto).
-
Brochwicz-Lewiński Zbigniew (1877-1951), architekt i malarz
W 1896 roku rozpoczął studia architektoniczne na Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Osiadł we Lwowie gdzie założył prężne przedsiębiorstwo budowlane. Był autorem, m.in. własnej kamienicy przy ul. Kadeckiej (1906–1907), Kamienicy Emila Weckslera przy ul. Akademickiej (1908–1909), budynku lwowskiej dyrekcji kolei przy (narożnik Zygmuntowskiej i Adama Mickiewicza).
-
Brodzki Kazimierz, rzeźbiarz
Rzeźbiarz, znany z wykonania w r. 1872 kropielnicy z białego marmuru z figurą Matki Boskiej do kościoła parafialnego pw. Św. Stanisława BM w Krzemieńcu.
-
Broel-Plater Konstanty hr. (1872-1927), projektant amator
Ziemianin, polityk i publicysta konserwatywny, hrabia, wybitny znawca sztuki i kolekcjoner, najprawdopodobniej architekt-amator, wykonał projekty neogotyckiej kaplicy zbudowanej w zespole pałacowym Grocholskich w Hrycowie.
-
Broniewski Alfred (1869-1941), architekt
W latach 1889-1893 studiował na wydziale budowlanym Politechniki Lwowskiej. Jako stypendysta był przez rok na studiach w Paryżu. Był dyrektorem urzędu budownictwa w Tarnopolu. Jest wymieniany jako autor projektu kościoła w Samkach Dolnych (budowa 1896-1898), choć zachowane rysunki zdają się wskazywać na rękę budowniczego-rzemieślnika, a nie architekta z wykształceniem politechnicznym. W r. 1923 wykonał projekt odbudowy kościoła i klasztoru Dominikanów w Bohorodczanach. W r. 1927 zaprojektował kościół w Kłodnie Wielkim, ukończony w r. 1933. W r. 1932 był członkiem komitetu budowy, projektantem i kierownikiem technicznym budowy kaplicy w Glińsku, budowanej od r. 1934 i nieukończonej.
-
Brtliński I., budowniczy
Budowniczy cerkwi pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny) w Żółtańcach. Na miejscowym cmentarzu nad jego grobem I. Brtlińskiego wznosi się neogotycka kaplica.
-
Brunak A., budowniczy
Budowniczy ze Sławuty. W l. 1822-1831 kierował budową kościoła w Sławucie.
-
Brunek Ignacy, budowniczy i architekt
Budowniczy i architekt lwowski, pracujący w lwowskim urzędzie budowniczym, w l. 1885-86 zaprojektował Szkołę Ludową Św. Zofii we Lwowie, w l. 1891-92 wraz z arch. Juliuszem Hochbergiem przygotował plany Szkoły Ludowej im. Adama Mickiewicza, a w l. 1900-01 przygotował projekty gmachu miejskiej straży pożarnej przy pl. Strzeleckim. W l. 1891-97 w miejskim urzędzie budowlanym przy udziale Ignacego Bruneka, Jana Lewińskiego, Ludwika Baldwin-Ramułta i Józefa Kajetana Jaworskiego opracowano projekty dla Zakładu dla nieuleczalnie chorych fundacji Bilińskich we Lwowie.
-
Bruzdowicz Franciszek (1861-1912), malarz
Wykonał malowidłami w stylu Młodej Polski (1905) w kościele parafialnym w Cimkowiczach.
-
Brykner Bronisław (1884-1969), malarz
Polski malarz i konserwator, wykonawca wielu oryginalnych polichromii kościelnych. Był studentem Kazimierza Stabrowskiego. Od r. 1925 prowadził własną pracownię w Warszawie. Wiceprezes warszawskiej grupy artystycznej „Zachęta", założyciel i prezes okręgu krakowskiego „Zachęty", prezes Koła Klubu Marynistów, Ligi Przyjaciół Żołnierza i Ligi Obrony Kraju przy Związku Polskich Artystów Plastyków wielokrotnie nagradzany i odznaczany. W r. 1929 roku zaprojektował i wykonał polichromię w kościele parafialnym w Kołbieli. Specjalizował się w malarstwie pejzażowym. Zaprojektował ołtarz główny w kościele filialnym w Zaosiu
-
Bryliński Jan, malarz
W l. 1759-61 wykonał malowidła w klasztorze Bernardynów w Zasławiu, i m.in. galerie portretową.
-
Bubnowski Wacław, malarz
Wykonał polichromię w kościele Franciszkanów w Siennie (pocz. w. XX).
-
Buchner Andrzej, architekt
Architekt warszawski, prof. Politechniki Warszawskiej, w r. 1995 wykonał nagrobek Władysława Buchnera na cmentarzu na Rossie (lokalizacja: Stara Rossa, sektor 02, nagrobek 0003).
-
Bucmaniuk Julian (1885-1967), malarz
Malarz, w l. 1907-8 wykonał polichromię wnętrza cerkwi w Koniuchach. W r. 1904 wraz z Tadeuszem Rybkowskim i Julianem Makarewiczem wykonał malowidła ścienne w czytelni Biblioteki Naukowej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki przy ul. Drahomanova nr 5, w l. 1910-11 i 1931-9 polichromię wnętrza cerkwi Bazylianów w Żółkwi, a wraz z Modestem Sosenką polichromię cerkwi w Sławsku (1910). Ponadto, na emigracji wymalował wnętrze cerkwi św. Jozafata w Edmonton (zachodnia Kanada), gdzie zmarł w r. 1967. Poza malarstwem monumentalnych uprawiał także malarstwo sztalugowe.
-
Buczkowski Leopold Wincenty (1905-1989), malarz, rzeźbiarz
Prozaik, poeta, malarz, artysta grafik, rzeźbiarz. Malarz lwowski. W r. 1921, wraz z Janem Plichowskim ze Stryja, wykonał malowidła we wnętrzu kościoła w Bolechowie.
-
Budny Eliasz, murarz
W r. 1883 prowadził prace murarskie podczas prac wykończeniowych zakładu SS. Miłosierdzia w Rohatynie.
-
Bujnowski Zygmunt, inżynier
W latach 1938-1939 wspólnie z Kazimierzem Biernackim przebudował kościół parafialny w Pohoście Zahorodzkim.
-
Bukowczyk Jan (zm. przed 1936), malarz
Malarz z Markowego Gaju. Autor trzech obrazów ołtarzowych w kościele Św. Józefa w Stanisławowie (jeden datowany 1920, dwa ok. 1920; obecnie w kościele Saletynów w Dębowcu k. Jasła) i obrazu Matka Boska Szkaplerzna z ołtarza bocznego w kościele w Ottyni.
-
Bukowski Jan (1873-1943), malarz
W r. 1921 zaprojektował korony do obrazu Matki Boskiej w kościele w Rudkach, wykonane w krakowskiej pracowni Piotra Seipa. W latach 1924,1926,1928 negocjowano z nim wykonanie kartonów do witraży kościoła parafialnego w Tarnopolu, ale pertraktacje zakończyły się fiaskiem. Przypisuje się mu wykonanie (po 1932) projektu malowideł wnętrza kościoła w Kłodnie Wielkim. Przed 25 II 1938 wykonał projekt malowideł ściennych do kościoła parafialnego w Tarnopolu. Namalował 5 obrazów (2 do transeptu, 2 do prezbiterium i 1 do kaplicy), które nigdy nie dotarły do Tarnopola.
-
Bunsch Alojzy (1859-1916), rzeźbiarz
W latach 1905-1907 brał udział w pracach przy aranżacji kaplicy Pana Jezusa Miłosiernego (Ubogich) w katedrze łacińskiej we Lwowie.
-
Buraczyński Ignacy
W r. 1779, prawdopodobnie razem z Janem Obrockim, wykonał ołtarz gł. kościoła w Busku
-
Burgielski Władysław, inżynier
Inżynier, dyrektor Wojewódzkiego Działu Technicznego w Tarnopolu. Po r. 1932 zaprojektował prace zabezpieczające górne partie korpusu nawowego kościoła w Porchowej, pozwalających na przeprowadzenie rekonstrukcji filarów międzynawowych (prace prowadzono jeszcze w r. 1939).
-
Burkiewicz, malarz
W l. 1790-1798 wykonał dekorację malarską w pałacu Walewskich w Tuczynie.
-
Burkowski Teodor
W cerkwi w Złoczowie, w ołtarzu bocznym znajdowała się słynąca łaskami ikona Matki Boskiej i św. Mikołaja z w. XVII, odmalowana w r. 1724 przez Teodora Burkowskiego.
-
Bursze (Bursche) Tadeusz (1893-1965), architekt
Warszawski architekt. Studiował architekturę w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Po I wojnie światowej mieszkał w Warszawie. Wykonywał zlecenia instytucji państwowych i osób prywatnych. W Nieświeżu, Równem i innych miastach na ziemiach wschodnich Rzeczypospolitej zaprojektował domy dla urzędników. Prowadził restaurację XVI-wiecznego zamku w Mirze, przebudował zamek w Nieświeżu. Wykładał w Żeńskiej Szkole Architektonicznej im. S. Noakowskiego, działał w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami Przeszłości.
-
Büthner Dawid (1704-1756), złotnik gdański
Gdański złotnik, uczył się u Nathanaela Schlaubitza przez dwa lata, od kwartału zielonoświątkowego 1733 , był czeladnikiem u Johanna Jöde, majstersztyk wykonał w pracowni Johanna Christopha Wonneckera I, mistrzem został .3.01.1743, do prawa miejskiego gdańskiego został przyjęty 17.01.1743. Wykonał późnobarokowy kielich do kościoła parafialnego pw. Najśw. Serca Jezusowego i św. Andrzeja Boboli w Minojtach.
-
Butulin Dymitr, ziemianin, architekt samouk?
Ziemianin, architekt samouk? Po r. 1901 przebudował nowo nabyty dwór w Bujwidziszkach dwór wg własnego projektu.
-
Buyssens Jules, ogrodnik
Współtwórca wraz z Eduardem André parku w LAndwarowie (od ok. 1850).
-
Capone Andrea Sancti, sztukator?
W l. 1700-17002 wykonał wraz z architektem Janem Pensą stiukowe ołtarze w ramionach transeptu kościół kanoników laterańskich pw. śś. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie.
-
Capponi Francesco (ur. 1689), architekt i sztukator
W latach 1737-1742 czynny przy budowie klasztoru Bernardynów w Brzeżanach, być może zbudował także ich tamtejszy kościół. 21 V 1739 zawarł umowę z dominikanami w Podkamieniu na udekorowanie stiukami wnętrza kaplicy Stóp Matki Boskiej, wzniesionej przez Antonia Castellego w latach 1739-1741 (?) . Na zlecenie Jana Kajetana Jabłonowskiego wykonał projekt kaplicy dla rzeźby Chrystusa Ukrzyżowanego przy kościele Bernardynów we Fradze, zrealizowanej w latach 1744-1747. W latach 1749-1751 kończył budowę kościoła podominikańskiego w Sieniawie (miał założyć sklepienia, kopułę, wykonać sztukatorskie kapitele).
-
Casparini Adam Gottlob (Dominik?) (1715 - 1788), organmistrz
Organmistrz pochodzenia włoskiego, członek kilkupokoleniowej rodziny organmistrzów, działający na terenie Pomorza, wileńszczyzny i Rosji. W r. 1750 lub 1762 po pożarze wykonał organy do kościoła Jezuitów pw. Nawiedzenia NMP i św. Stefana Połocku, a w r. 1776 do kościoła Dominikanów pw. św. Ducha w Wilnie. Zbudował również organy w kościołach: Stradaunen (1742), Mühlhausen (1742-1744), Królewiec (na przedmieściu Altroßgarten 1744-1747, zbór Trójcy Świętej 1752-1754, kościół na Starym Mieście 1752-1763), Satoczno (1745), Barciany (1750), Russkoye (1767), Krylowo (1770), Sarnowo.
-
Castelli Antonio (zm. ok. 1750), architekt
Architekt nadworny królewicza Jakuba Sobieskiego. Przypisuje się mu projekt kościoła Pijarów w Złoczowie, zrealizowanego po r. 1731. 21 V 1739 zawarł umowę z dominikanami w Podkamieniu na wzniesienie kaplicy Stóp Matki Boskiej, zrealizowanej w latach 1739-1741 (?) i udekorowanej stiukami przez Francesca Capponiego. Zaprojektował castrum doloris królewicza Jakuba Sobieskiego, wystawione 19 XII 1743 w kolegiacie w Żółkwi.
-
Castello Matteo (ok. 1650-1632), architekt
Architekt. Pracował początkowo w Rzymie. Po 1618 w Polsce na dworze Zygmunta III. Przypisuje mu się wzniesienie kaplicy św. Kazimierza przy katedrze wieleńskiej (1623-1631), a także epitafium epitafium Barbary z Naruszewiczów Tyszkiewiczowej w cerkwi bazylianów w Wilnie.
-
Cattier Pierre-Armand (1830-1892), rzeźbiarz
Armand (pełne imię Pierre-Armand) Cattier, belgijski rzeźbiarz francuskiego pochodzenia. Wykonał pomnik nagrobny Ireneusza Ogińskiego w kościele Świętego Michała Archanioła w Retowie.
-
Cekiera Piotr i Kozłowski Piotr, Pracownia artystyczno-rzeźbiarsko kamieniarski
Wspólnie z Piotrem Kozłowskim prowadził w Krakowie "Pracownia artystyczno rzeźbiarsko kamieniarski" przy ul. Rajskiej 10. Wykonali dekorację rzeźbiarska kaplicy Buchholtzów w Supraślu (1904).
-
Celarski Zdzisław Szczęsny (1899-1957), architekt i inżynier
Architekt warszawski. W r. 1917 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które przerwał w listopadzie 1918, wstępując ochotniczo do szeregów Wojska Polskiego. Po zwolnieniu z wojska podjął przerwane studia politechniczne, które zakończył uzyskaniem dyplomu inżyniera architekta w 1925.Po zwolnieniu z wojska podjął przerwane studia politechniczne, które zakończył uzyskaniem dyplomu inżyniera architekta w r. 1925. W r. 1927 przeniósł się z rodziną na Wołyń, gdzie otrzymał stanowisko Architekta Miejskiego w Krzemieńcu, a następnie Architekta Rejonowego powiatów krzemienieckiego i dubieńskiego. Pełnił także funkcję kontraktowego radcy budowlanego, projektodawcy i kierownika robót na terenach podległych Liceum Krzemienieckiemu. Zaprojektował kościół parafialny w Berdówce (ukończony 1944-1945).
-
Ceradini Mario (1864-1940), architekt
Architekt włoski. profesor na Accademia Albertina w Turynie. Zaprojektował kościół Salezjanów w Przemyślu (1909).
-
Ceroni Carlo (1646-1721), architekt i budowniczy
Włoch, architekt i budowniczy, starszy brat architekta i budowniczego Francesca syn architekta Giacoma Ceroniego i Vittorii Cecilii Affaitati. Jeden z domniemanych autorów projektu kościoła i klasztoru Kapucynów (później Franciszkanów) we Lwowie, ukończonego i konsekrowanego w r. 1718.
-
Ceroni Francesco Giuseppe (1660-1724), budowniczy, architekt, przedsiębiorca budowlany
Włoski budowniczy, architekt i przedsiębiorca budowlany, młodszy brat architekta i budowniczego Carla, syn architekta Giacoma Ceroniego i Vittorii Cecilii Affaitati. Jeden z domniemanych autorów projektu kościoła i klasztoru Kapucynów (później Franciszkanów) we Lwowie, ukończonego i konsekrowanego w r. 1718.
-
Chacewicz Michał, malarz
Malarz z Kałusza. Pomalował wnętrze prezbiterium (1912) i nawy (1936) kościoła w Podmichalu. Na podst. podobieństwa motywów przypisuje się mu także wykonanie w r. 1937 malowideł wnętrza kaplicy publicznej w Landestreu (parafia Podmichale). W r. 1938 namalował obrazy do ołtarzy bocznych kościoła w Kałuszu.
-
Chądzyński Władysław, rzeźbiarz
Rzeźbiarz z Krakowa. Ok. r. 1898 wykonał 3 ołtarze, figury świętych i ambonę z fundacji s. Marii Antoniny Mirskiej do kościoła w Rodatyczach.
-
Chersoński Mikołaj Aleksandrowicz (ur. 1823), architekt
W r. 1865 sporządził plany przebudowy kościoła marianów w Raśni na cerkiew i klasztoru na monastyr. W l. 1874-1876 według jego projektu przekształcono na cerkew prawosławną dawny kościół parafialny w Wołczynie.
-
Chołodny Piotr Iwanowicz (1875-1930), malarz
Ur. 18.12.1875 (według innych źródeł 1876) w Perejasławiu w prowincji Połtawa. W l. 1928-1929 wg jego projektu wykonano w krakowskiem zakładzie Żeleńskiego witraże do cerkwi grekokatolickiej pw. Zaśnięcia Matki Boskiej w Borysławiu. W l. 20 w. XX wykonał ikony do cerkwi pw. Podniesienia Krzyża Świętego w Radeliczu.
-
Chomianowicz, cieśla
W r. 1913 prowadził budowę cerkwi pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Bielsku Podlaskim. W l. 1913-1915 dobudował dzwonnicę z przedsionkiem do cerkwi pw. św. Michała Archanioła w Bielsku Podlaskim.
-
Chomicz Karol, cieśla
W r. 1917 wybudował drewnianą kaplicę w Bachmatach.
-
Chomjuk Iwan, cieśla
W r. 1740 remontował cerkiew pw. św. Paraskewy w Krechowie.
-
Christian Szobert, złotnik
Złotnik gdański. 29 V 1718 zawarł umowę z Michałem Czamoruckim, pełnomocnikiem Stanisława Ledóchowskiego, na wykonanie z miedzi posągu Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wieńczącego ufundowaną przez Ledóchowskiego kolumnę, ustawioną na terenie przykościelnym w Podkamieniu, upamiętniającą wycofanie wojsk rosyjskich i saskich z Polski.
-
Chrykowicz J., architekt
Architekt lwowski. W r. 1920 opracował plany odbudowy kościoła w Bołszowcach kierując się wytycznymi Tadeusza Szydłowskiego i Adolfa Szyszko-Bohusza.
-
Chrystowski Roman (1909-1939), architekt
Wraz ze Stefanem Porębowiczem zdobył w r. 1933 lub 1934 III nagrodę w konkursie na projekt Domu Zdrojowego w Morszynie, a w r. 1937 zaprojektował nowy klasztor Franciszkanów z kościołem p.w. Chrystusa Króla w Kozielnikach (obecnie w granicach Lwowa). W r. 1935 samodzielnie wziął udział w konkursie na pomnik marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie, w którym zajął II miejsce.
-
Chrzanowski Józef Benedykt (zm. 1873), architekt
Architekt, w r. 1859 zaprojektował neogotycki kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Panny Marii w Kryłowie oraz dwór własny tamże (1820).
-
Cieślikiewicz Stanisław, snycerz
Snycerz warszawski. Po r. 1736 wykonał ołtarze boczne, a w l. 1736-1739 ołtarz główny i ambonę (wspólnie ze stolarzem Piotrem Pawłowskim) w kościele w Boćkach.