-
Żero Roman, architekt
W r. 2010 na podstawie jego projektu przeprowadzono remont kapliczki przy kościele pw. Matki Bożej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim.
-
Zgliczyński Jerzy (1921 -2007), architekt
(1921 - 2007 Białystok) W l. 1958-1966 na podstawie opracowanego przez niego projektu, według pomysłu i koncepcji ks. Wacława Rabczyńskiego, wzniesiono nowy kościół w Wasilkowie.
-
Zieliński Grzegorz, rzeźbiarz
W r. 1754 (?) wykonał figurę Matka Boska Niepokalana, którą można identyfikować z rzeźbą obecnie stojącą na kolumnie przed kościołem w Podhorcach.
-
Ziembicki Wacław, stolarz
Stolarz z Choroszczy. W l. 1972-1975 odtworzył ołtarz główny i wykonał ołtarze boczne w kościele w Choroszczy.
-
Ziembowicz Albert, budowniczy
Uczestniczył jako jeden z konduktorów przy wznoszeniu kościoła jezuitów w Łucku (1610-1639).
-
Ziemski Ludwik (1887-1952), rzeźbiarz i malarz
Rzeźbiarz i malarz ze Strusowa. Uczył się w strusowskim ośrodku kamieniarskim u Damiana Karola, po którego śmierci poślubił wdowę, Julię z Wiszniewskich. Wykonał ołtarz gł. do kościoła w Słobódce Dżuryńskiej (pocz. w. XX), odnowił rzeźbę Św. Ambroży, autorstwa Jana Jerzego Pinsla z kościoła w Budzanowie (1914), wykonał pomnik Jana III Sobieskiego, popiersie Józefa Piłsudskiego w Trembowli (1931) oraz rzeźbę Chrystus niosący krzyż przed kościołem parafialnym tamże. Namalował obrazy Chrystus w koronie cierniowej i Matka Boska do kościoła w Budzanowie.
-
Zienkowski W., kamieniarz
Kamieniarz wileński.
-
Ziniewicz (?), budowniczy
Budowniczy. Miał zbudować dom mieszkalny przy ul. 11 Listopada 32 w Supraślu.
-
Zinnmann, malarz
Malarz żydowski działający w Wilnie. Dekorował budynki gminy żydowskiej w Wilnie, m.in Stary Klojz (l. 30 w. XX), synagogę Chewra Kadisza (l. 30 w. XX), Klojz malarzy (l. 20-30 w. XX).
-
Zin Szymon, malarz
Malarz z Hrubieszowa. W l.1929-1930 wykonał malowidła na stropie kościoła w Busnie. W latach ok. 1918-1938 wykonał malowidła w tamburze cerkwi (ob. kościoła parafialnego) w Terebieniu (odkryte w r. 2000)
-
Żołnir N., malarz
Wspólnie z malarzem Wołoszyńskim wykonał w r. 1937 dekorację figuralną cerkwi w Leszczowatem.
-
Zołotariow Piotr Iwanowicz, architekt
Architekt guberni brzeskiej. W l. 1883-1884 odbudował po pożarze kościół Misjonarzy w Łyskowie. Wykonał adaptację projektu H. Marconiego nieukończonego kościoła w Prużanie na cerkiew prawosławną. Budowa ukoncozna w r. 1882.
-
Zschernig Jan Andrzej, budowniczy
Zbudował cerkiew w Rybołach (1739-1745, rozebrana 1873). W l. 1773-1789 zbudował korpus kościoła Bernardynów w Tykocinie.
-
Zubrzycki-Sas Jan (1860-1935), architekt
Autor projektów kościołów parafialnych w Kozowej (1895), w miejscowości Święty Józef (budowa 1904-1912), Chmieliskach (1929), kościoła Dominikanów w Czortkowie (budowa 1904-1910; projekty ołtarzy i wyposażenia stolarsko-sny cerskiego prezbiterium, lata dwudzieste w. XX), kościoła i klasztoru Kapucynów na Zamarstynowie we Lwowie (1921-1925, realizacja 1925-1930; projekt kościoła poddany modyfikacjom przez budowniczego Franciszka Kwiecińskiego) oraz niezrealizowanego projektu ołtarza gł. do tej świątyni (1927). Zgodnie z zapisem źródłowym, wg jego planu i wskazówek” wykonano „tylną facjatę kościoła oraz piękne okna w prezbiterium i krużganek” kościoła parafialnego w Śniatynie, de facto jego udział ograniczył się zapewne do konsultacji z proboszczem. W r. 1885 wykonał rzut poziomy i przekrój poprzeczny kościoła Św. Jana Chrzciciela we Lwowie, a w r. 1921 pomiar kościoła w Wiśniowczyku i niezrealizowany projekt nowej fasady oraz chóru muzycznego. W r. 1917 prowadził badania nad architekturą klasztoru Benedyktynek we Lwowie. Publikował rozprawy z zakresu historii architektury.
-
Zug Szymon Bogumił (1733-1807), architekt
Architekt i ogrodnik-planista. W 1752 zaczął pracować w saskim urzędzie budownictwa w Dreźnie. W 1760 został budowniczym teatru dworskiego tamże. W 1761 wyjechał do Włoch, skąd w 1762 przybył do Warszawy, gdzie objął stnowisko konserwatora pałacu Saskiego. Miał dom przy ul. Królewskiej nr 1069 w Warszawie. Nobilitowany w 1768. W latach 1772–1784 budowniczy ks. Kazimierza Poniatowskiego. Autor projektu kościoła parafialnego w Kocku (1779-1782),założenia pałacowo-parkowego tamże (1779-1782), pałacu w Międzyrzeczu Koreckim (ok. 1793), kościoła pw. Narodzenia N.P. Marii i św. Mikołaja w Bielsku podlaskim (1783-1784).
-
Żurowski Roman (1886-1943), ziemianin, architekt
Ziemianin, właściciel dóbr Leszków, przedsiębiorca, założyciel fabryki włókienniczej i wytwórni samodziałów w Leszczkowie, inżynier architekt i kolekcjoner. Absolwent architektury na Politechnice Lwowskiej. W tym czasie podjął pracę zarobkową w biurze architekta Wojciecha Dębińskiego, z którym budował kamienice we Lwowie. Naukę kontynuował na Politechnice w Monachium. Odbudował pałac Potockich w Perespie po zniszczeniach I wojny światowej (nadbudowa bocznych osi pałacyku o jedną kondygnację). W r. 1913 na podstawie jego projektu wzniesiono dwór w Kniażem.
-
Zwierzchowski, architekt
Architekt z Tomaszowa. Autor przebudowy dawnego zamku w Łaszczowie na pałac Aleksandra Szeptyckiego (pocz. w. XX).
-
Żychowicz Edmund (1870-1924), architekt
Ukończył szkołę realną. W 1887–1892 studiował na wydziale budowlanym Politechniki Lwowskiej. Praktykował we Lwowie, gdzie m. in. restaurował „Czarną Kamienicę", Rynek nr 4. W r. 1903 prowadził prace budowlane w kościele Sakramentek we Lwowie, polegające na przekształceniu wnętrza w związku z ustawieniem nowego ołtarza gł. autorstwa Władysława Sadłowskiego. Zaprojektował należącą do SS. Sercanek kamienicę przy ul. Sieniawskiej 1 we Lwowie (zbudowana w r. 1911), na działce przylegającej do kościoła Św. Jana Chrzciciela.
-
Żydok Henryk, kamieniarz
Kamieniarz warszawski. Miał zakład przy ul Dzikiej. W r. 1885 wybudował kaplicę grobową rodziny Zachertów w Supraślu. Autor nagrobka Marii Ejgird (zm. 1902) na cmentarzu Kalwaryjskim w Mińsku.
-
Zygało, architekt
Opracował projekt kaplicy cmentarnej na cmentarzu w Kamieńcu Litewskiej, zbudowanej w l. 1999-2000, na miejscu wcześniejszej budowli z poł w. XIX.
-
Żyliński Antoni, rzeźbiarz
Rzeźbiarz wileński. W r. 1932 wykonał neogotycki ołtarz główny do kościoła w Międzyrzeczu.
-
Żylski Jan (1882-1952), rzeźbiarz
Rzeźbiarz z Nałęczowa. Był uczniem Szkoły Rysunku malarza Czesława Ochmańskiego w Kazimierzy Wielkiej. Przez kolejne trzy lata (1902-1905) odbywał praktykę w Pracowni Stolarsko-Rzeźbiarskiej Bronisława Majewskiego w Ostrowie. W r. 1906 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu na Wydziale Rzeźby, potem kontynuował naukę w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Od r. 1911 pracował w Nałęczowie jako kierownik Szkoły Snycerskiej dla Instruktorów. W l. 1913-1915 uczył rysunku w szkole Franciszki Walickiej w Nałęczowie. Następnie otworzył w Nałęczowie prywatną Szkołę Rzeźby w Drewnie. W szkole oprócz drobnych wyrobów jak szkatułki, ramki, laski itp. wykonano również ołtarz główny do kaplicy p.w. świętego Karola Boromeusza w Nałęczowie. W r. 1906 wykonał według proj architekta Michaiła Prozorowa ołtarz główny i dekoracje kamiennego frontonu kaplicy grobowej Tołłoczków w Więdromiczach.