Kościół parafialny pw. Św. Jerzego

Parafia erygowana w 2. poł. w. XV (wzmiankowana w r. 1501 w przywileju króla Aleksandra). Drewniany kościół wzniesiony w r. 1696, kosztem Ludwiki Karoliny z Radziwiłłów Wittelsbachowej, zastąpiony w r. 1787 nowym, z fundacji Teofili z Radziwiłłów i Ignacego Morawskich, rozebrany w r. 1970 decyzją władz sowieckich. Być może wg projektu francuskiego architekta, klasycysty Carlo Spampaniego - drewniany, na rzucie krzyża, trójnawowy, z dwuwieżową fasadą. Obecnie na jego miejscu znajduje się budynek szkoły. Na wyposażenie składały się 3 ołtarze z obrazami i malowana ambona, na słupach wydzielających nawy zawieszono obrazy 12 Apostołów, na stropie znajdował się malowane przedstawienie Imienia Jezus i Wiary. Na cmentarzu parafialnym w r. 1849 wzniesiono drewnianą kaplicę, gruntownie remontowaną, znacznie powiększoną i zaadaptowaną na tymczasowy kościół w r. 1998. Nowy, murowany kościół został ukończony w stanie surowym w r. 2006.

Artyści i rzemieślnicy

• Spampani Carlo (ok. 1750-1785), architekt

Bilbiografia

• Korzeniowska A., Mączewska K., Kościół parafialny p.w. Św. Jerzego w Bielicy, [w:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, red. J. K. Ostrowski, cz. III: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa wileńskiego, red. M. Kałamajska-Saeed, t. 2, Kraków 2008, s. 37-53